Celem pracy jest przedstawienie funkcjonowania dwóch złożonych zjawisk
turystyki, jakimi są geoturystyka i turystyka filmowa oraz odnalezienie ich
wspólnych cech. Autor przyjął za zadanie wykazanie syntezy sztuki z geologią. Jego
zamiarem jest udowodnienie, że sztuka filmowa chętnie wykorzystuje atrakcje
geoturystyczne, jako plenery do zdjęć. W niniejszej pracy podjęto próbę
przedstawienia wpływu filmu na atrakcyjność turystyczną regionów i miejscowości
oraz ich szans rozwoju. Kolejnym celem jest ukazanie obecnej oferty turystyki
filmowej po polskich atrakcjach geoturystycznych oraz przygotowanie propozycji nowego
szlaku po wybranych obiektach geoturystycznych kraju o nazwie „Geologiczno-filmowy
szlak turystyczny”.
Zakres przestrzenny pracy obejmuje teren Polski, jednocześnie podano także
znaczące przykłady ze świata. Zakres czasowy uwzględnia historię kina i filmu,
początki geoturystyki oraz ich współczesne dzieje, w szczególności koncentrując
się na XXI wieku oraz perspektywach rozwoju w przyszłości.
Autor korzystał z polsko- i anglojęzycznej literatury ściśle związanej z
tematyką filmową i geoturystyczną oraz z pozycji dotyczących sztuki. Pomocnym
źródłem informacji były strony internetowe.
Praca ma zarówno charakter deskryptywny, jak i projektowy. Opisuje dorobek
turystyki filmowej i atrakcje geoturystyczne, jednocześnie proponując nowe rozwiązanie
praktyczne poprzez stworzenie turystycznego szlaku geologiczno-filmowego. Cele
niniejszej pracy autor zamierza osiągnąć poprzez wykorzystanie następujących
metod jakościowych:
1. Metody obserwacji
2. Metody wywiadu
3. Analizy materiałów
źródłowych