Według
Zmyślonego (2001), „(…)potrzeby turystyczne związane ze sztuką filmową
zaspokajane są przeważnie podczas wyjazdów, których cele nie mają
bezpośredniego związku z filmem, lecz są tylko jednym z motywów podróży(…)”.
Motywacje turystów podróżujących śladami filmu i kina mogą więc stanowić główny
cel wyjazdu, ale nierzadko mają charakter posiłkowy w stosunku do innych
motywów[1].
Tak łącząc różne motywy wyjazdu, stwierdza się, że turystyka filmowa może wchodzić
w interakcję z różnymi rodzajami turystyki, nie tylko ze wspomnianą w
poprzednim rozdziale turystyką literacką.
Przykład stanowić mogą wycieczki młodzieży szkolnej do studia filmowego
bądź przemierzanie szlaków filmowych, jako połączenie z turystyką edukacyjną,
zwaną też studialną. Ponadto odwiedzanie muzeów czy wytwórni filmowych, a także
innych budowli, instytucji i pomników związanych i poświęconych sztuce filmowej[2]
łączyć należy z turystyką krajoznawczą, określaną też poznawczą bądź
dziedzictwa i związaną głównie z poznawaniem ojczystego kraju i jego wielorakich
walorów[3].
Za turystykę aktywną, która wymaga szczególnego przygotowania,
umiejętności oraz wykorzystania specjalistycznego sprzętu i doświadczenia,
uważa się wiele form podróżowania, do których należą m.in. turystyka piesza,
nizinna i górska, wodna, narciarska, rowerowa czy motorowa[4].
Często turyści filmowi podejmują się jednej z powyższych, by przeżyć przygodę podobną
do tej, którą doświadczył ich ulubiony bohater filmowy, bądź podejmują się jej
w celu dojścia, dojazdu do danego miejsca ukazywanego na ekranie kinowym czy
telewizyjnym.
Podróżny podążający śladami filmów wojennych będą też za pewne korzystać z infrastruktury
turystyki militarnej, takiej jak forty, koszary i garnizony, dawniej
niszczejące, a obecnie stające się atrakcjami turystycznymi.
Jadąc do restauracji bądź innego miejsca, w którym jadali ulubieni
bohaterowie filmowi, zamawiając typowe dla tego miejsca przysmaki i kuchnię
regionalną, bierzemy udział także po części w turystyce kulinarnej, zwanej
również gastronomiczną.
Na podobnej zasadzie można szukać połączeń niemal z każdą formą
turystyki. Autor niniejszej pracy będzie skupiał się w dalszych rozdziałach na interakcji
geoturystyki i turystyki filmowej.
[1]
Zmyślony P., 2001. Wpływ sztuki filmowej na rozwój nowych produktów
turystycznych w Polsce.Problemy Turystyki
XXIV (1-2), 21-32, Warszawa.
[2]Ibidem.
[3]
Różycki P., 2009. Zarys wiedzy o
turystyce. Wyd. Proksenia, Kraków., s. 19.
[4]
Ibidem, s. 20.