Atrakcje geoturystyczne a turystyka filmowa

Celem pracy jest przedstawienie funkcjonowania dwóch złożonych zjawisk turystyki, jakimi są geoturystyka i turystyka filmowa oraz odnalezienie ich wspólnych cech. Autor udowadnia, że sztuka filmowa chętnie wykorzystuje atrakcje geoturystyczne, jako plenery do zdjęć. Podjęto także próbę przedstawienia wpływu filmu na atrakcyjność turystyczną regionów i miejscowości oraz ich szans rozwoju. W pracy ukazano obecną ofertę turystyki filmowej po polskich atrakcjach geoturystycznych oraz przygotowano propozycję nowego szlaku po wybranych obiektach geoturystycznych kraju o nazwie „Geologiczno-filmowy szlak turystyczny”. Słowa kluczowe atrakcje geoturystyczne; geoturystyka; turystyka filmowa; geoart; szlak turystyczny; ABSTRACT The aim of this paper is to present the functioning of two complex phenomena in tourism which are geotourism and film-inducted tourism, and find their common characteristics. The main goal of the study is to find a synthesis of film and geology. The i

Turystyka i rozrywka to dwie znaczące gałęzie gospodarki wpływające na codzienne życie w XXI wieku. Przykładem, który je łączy jest turystyka filmowa, rozumiana jako podróże do plenerów filmowych i telewizyjnych, filmowych parków rozrywki i studiów. W pojęciu tym uwzględnić należy również wędrówki szlakami bohaterów filmowych czy śladami gwiazd filmu oraz ich dzieł (muzea, miejsca narodzin, życia, pracy, śmierci itp.).Obecnie zauważa się wysokie zróżnicowanie zainteresowań turystów, dlatego aby dotrzeć do konkretnego segmentu rynku podróżnych dostrzega się potrzebę coraz większej specjalizacji form turystyki. Ze względu na zainteresowanie autora geoturystyką, związaną z poznawaniem atrakcji geologicznych, oraz turystyką filmową, a więc dziedzinami znajdującymi się obecnie wśród sektorów turystycznych o wysokim wskaźniku wzrostu, w niniejszej pracy podjęto próbę odnalezienia powiązań między atrakcjami geoturystycznymi i turystyką filmową. Temat ten zdaje się być śmiałym, pionierskim

Celem pracy jest przedstawienie funkcjonowania dwóch złożonych zjawisk turystyki, jakimi są geoturystyka i turystyka filmowa oraz odnalezienie ich wspólnych cech. Autor przyjął za zadanie wykazanie syntezy sztuki z geologią. Jego zamiarem jest udowodnienie, że sztuka filmowa chętnie wykorzystuje atrakcje geoturystyczne, jako plenery do zdjęć. W niniejszej pracy podjęto próbę przedstawienia wpływu filmu na atrakcyjność turystyczną regionów i miejscowości oraz ich szans rozwoju. Kolejnym celem jest ukazanie obecnej oferty turystyki filmowej po polskich atrakcjach geoturystycznych oraz przygotowanie propozycji nowego szlaku po wybranych obiektach geoturystycznych kraju o nazwie „Geologiczno-filmowy szlak turystyczny”. Zakres przestrzenny pracy obejmuje teren Polski, jednocześnie podano także znaczące przykłady ze świata. Zakres czasowy uwzględnia historię kina i filmu, początki geoturystyki oraz ich współczesne dzieje, w szczególności koncentrując się na XXI wieku oraz perspektywach r

            Analiza dostępnej literatury i własne obserwacje pozwoliły na postawienie następujących pytań badawczych: 1.       Jak przedstawia się historia turystyki filmowej i geoturystyki? 2.       Jak geologia wpływa na sztukę, w tym sztukę filmową? 3.       Czy obiekty geoturystyczne mogą stać się przedmiotem zainteresowań set-jettingu? 4.       Czy możliwe jest połączenie atrakcji geoturystycznych i filmowych w szlak turystyczny? Postawione pytania oraz badania własne pozwoliły na sformułowanie następujących hipotez: 1.       Artyści, w tym twórcy filmowi, czerpią inspirację z obiektów geologicznych. 2.       Turyści filmowi są zainteresowani wybranymi polskimi obiektami geoturystycznymi. 3.       Wybrane atrakcje geoturystyczne nadają się do stworzenia turystycznego szlaku geologiczno-filmowego.

Od zarania dziejów ludzie przemieszczali się w różnych celach. Odbywali podróże po regionie, kraju, świecie z coraz bardziej wyselekcjonowanymi potrzebami. Obecnie zauważa się wzrost zainteresowania wyszukaną pod względem tematu i treści turystyką kwalifikowaną (aktywną). Proces różnicowania i wzbogacania sposobów spędzania czasu wolnego, a co za tym idzie – powstawania nowych form turystyki specjalnych zainteresowań, widoczny jest w szczególności w krajach wysoko rozwiniętych [1] . Z zapotrzebowania turystów na poznawanie obiektów geologicznych powstała geoturystyka. Za pioniera i patrona polskiej geoturystyki uznano Stanisława Staszica (ur. 1755, zm. 1826), wybitnego przedstawiciela polskiego Oświecenia, geologa, geografa, przyrodnika, filozofa i duchownego, który był prekursorem badań w terenie oraz turystyki górskiej w Polsce. Po swojej dwuletniej podróży po Austrii i Włoszech spisał swoje spostrzeżenia w „Dzienniku podróży”, w którym opisywał widziane krajobrazy. Po powrocie d

Pełne wykorzystanie zasobów kulturowych obszaru recepcji stanowi podstawę rozwoju lokalnego. Wartości kulturowe i przyrodnicze mogą stać czasem w opozycji do ekonomicznych i społecznych racji pozytywnych zmian. Szczęśliwie, coraz częściej są one traktowane nie jako hamulec rozwoju, lecz jako potencjał [1] . Dziedzictwo kulturowe to podobnie jak sama kultura, złożone i wieloaspektowe pojęcie, trudne do jednoznacznego zdefiniowania. Przede wszystkim jest ono świadectwem tego, jak żyły kolejne pokolenia, ale także jest to krajobraz przez nie przekształcony. [2] Jak wspomniano, zakres oddziaływania geoturystyki obejmuje dziedzictwo kulturowe, nazywane czasami dziedzictwem geokulturowym. Przedmiotem badań w tym zakresie jest zarówno kultura niematerialna (dziedzictwo intelektualne), jak i kultura materialna (dziedzictwo materialne) [3] . Składniki kultury materialnej nie są trudne do zdefiniowania, bowiem stanowią obiekty łatwe do zlokalizowania czy opisania. Przedmiotem zainteresowań

Sztuka i nauka reprezentują dwa różne sposoby poznawania, opisywania i rozumienia świata. Nauka kieruje się obiektywizmem i dąży do wyjaśniania praw czy zasad funkcjonowania. Sztuka z kolei interpretuje rzeczywistość, jest subiektywna. Należy jednak zauważyć, że sztuka i jej wytwory stają się przedmiotem badań wielu dyscyplin naukowych. Granica pomiędzy sztuką a nauką jest zatem cienka i trudna do określenia, dlatego fragmenty nauk humanistycznych np. antropologii literatury, etnologii, estetyki, są traktowane jako sztuka. Architektura zajmuje zaś szczególne miejsce na pograniczu obu tych dyscyplin, gdyż wymaga od swych przedstawicieli zarówno wiedzy inżynierskiej, jak i wiedzy oraz umiejętności artystycznych. Takiego dylematu nie ma ani geografia, ani geologia mocno ugruntowane wśród nauk o różnych fragmentach, aspektach, przedmiotach realnego świata [1] . Istnieją jednak relacje pomiędzy sztuką a naukami ścisłymi, w tym geologią.               Przyroda od dawien dawna fascynowała