Podobnie jak
Różycki (2009)[1]wyróżnił
formy turystyki, a następnie dwa typy turystów według kryterium podmiotowego jakim
jest aspekt zaangażowania emocjonalnego, takMacionis (2009)[2]
wykorzystała to kryterium podczas tworzenia klasyfikacji turystów filmowych. Zgodnie
z jej podziałem możemy mówić o trzech głównych typach:ogólny turysta – ten,
który nie jest zaangażowany w turystykę filmową, może posiadać wiedzę, że
niektóre miejsca zostały przedstawione w filmie, ale nie wykazuje szczególnego
zainteresowania; przypadkowy turysta filmowy – ten, który nie zamierzał
odwiedzić konkretnej lokacji filmowej, jednak natknął się na nią podczas
podróży i zdecydował się ją odwiedzić; świadomy turysta filmowy – ten, który
podróżuje specjalnie by zobaczyć daną lokację przedstawioną na ekranie lub by
odwiedzić plan filmowy.
Turystów filmowych odwiedzających
lokacje będące atrakcjami geoturystycznymi można podzielić w podobny sposób i
wyróżnić dwa typy: przypadkowy turysta – ten, który odwiedzając lokację filmową
dodatkowo pogłębił swoją wiedzę geologiczną dotyczącą miejscabez takiego
zamierzenia; świadomy turysta – ten, który zainspirowany walorami geologicznymi
danej lokacji przedstawionej w filmie zdecydował się odwiedzić miejsce i
pogłębić swoją wiedzę geologiczną dotyczącą tej atrakcji.
Analogicznie można wydzielić dwa
typy geoturystów odwiedzających atrakcje geoturystyczne będące jednocześnie
lokacją filmową: przypadkowy turysta – ten, który dopiero w trakcie podróży po
atrakcji geoturystycznej poznał informacje dotyczące kręconych tam plenerów
filmowych; świadomy turysta – ten, który jeszcze przed podróżą do atrakcji
geoturystycznej posiadał i pogłębił wiedzę dotyczącą kręconych tam filmów,
która mogła być także jedną z motywacji wyjazdu.
Powyższy podział przedstawiono w Tabeli 3.
|
Przypadkowy
|
Świadomy
|
Turysta filmowy
|
ten, który odwiedzając lokację
filmową dodatkowo pogłębił swoją wiedzę geologiczną dotyczącą miejsca bez
takiego zamierzenia
|
ten, który zainspirowany walorami
geologicznymi danej lokacji przedstawionej w filmie zdecydował się odwiedzić
miejsce i pogłębić swoją wiedzę geologiczną dotyczącą tej atrakcji
|
Geoturysta
|
ten, który dopiero w trakcie
podróży po atrakcji geoturystycznej poznał informacje dotyczące kręconych tam
plenerów filmowych
|
ten, który jeszcze przed podróżą do
atrakcji geoturystycznej posiadał i pogłębił wiedzę dotyczącą kręconych tam
filmów, która mogła być także jedną z motywacji wyjazdu
|
Tabela 3. Główne typy turystów uczestniczących w turystyce filmowej w atrakcjach geoturystycznych. Opracowanie własne.
Jak wynika z badań Roesch (2009)[3],
większość turystów filmowych to osoby posiadające dużą wiedzę o konkretnych
destynacjach filmowych, korzystające głównie z internetu, przewodników
turystycznych i przekazów słownych w celu jej uzyskania. Ich podróż do miejsc
widzianych na ekranie to zazwyczaj jednorazowa przygoda. Płeć odwiedzających
zależy głównie od rodzaju filmu. Można jednak wyszczególnić trzy grupy wiekowe
turystów filmowych: „Gappies” (od ang. Gap year – roczna przerwa) – ci, którzy
wzięli roczną przerwę przed, po lub w trakcie studiów, są w wieku około 20 lat,
posiadają skromny budżet lecz mają dużo czasu; „Revivals” (od. ang. revival -
odrodzenie) – ci, którzy często podróżują ze swoim partnerem lub dziećmi w celu
zobaczenia danej lokacji filmowej, głównie w wieku 40-50 lat, mają mniej czasu,
ale więcej pieniędzy niż „Gappies”; oraz „Initials” – ludzie w wieku 60 lat i
starsi.
Wyżej opisani turyści mogą mieć
różne motywacje, najczęściej jednak kierują się wieloma w tym samym czasie, bez
szczególnych preferencji, co do głównego motywatora. Twierdzi się, że niemożliwym
stało się obecnie rozpoznanie, czy motywacją do odwiedzenia danej lokacji
filmowej był sam fakt pleneru filmowego czy też otaczający dane miejsce
krajobraz (w tym walor geoturystyczny) lub usługi dodatkowe.
[1]
Różycki P., 2009. Zarys wiedzy o
turystyce. Wyd. Proksenia, Kraków.
[3]Roesch S., 2009. The Experiences of Film Location Tourists.
Wyd. Aspect of Tourism. Channel View Publications, WielkaBrytania.